Historie van de Oldijk - Ezinge

Mei 1979 – aug 1983 Leonardus A. de Vos en Marchien Westra

Leonardus (Leo) de Vos is geboren in 1957 te Abcoude, zoon van Jacobus Cornelis de Vos (geb. 1916 te Bloemendaal) en Cornelia Bernardina van Velzen (geb. 1920 te Bloemendaal).
Marchien (Marga) Westra is geboren in 1958 te Ezinge, dochter van bakker Johannes Westra (geb. 1931 te Kommerzijl) en Iektje Mollema (geb. 1932 te Aduarderzijl).
Leo verliet op zijn 19de het ouderlijk melkveebedrijf in Abcoude en streek in 1976 in Ezinge neer, waar hij stage ging lopen bij Gerrit Griffioen op Zuiderweg 8. Nadat kort daarna Gerrit Griffioen emigreerde naar California ging Leo in de herfst van 1976 aan de slag bij Pieter Wolters op Zuiderweg 4, waar hij 3 jaar bij in huis woonde.


Zuiderweg 4 in de 70-er jaren (coll. fam. De Vos)

Leo: “Dat was een geweldig leerzame periode in alle opzichten zowel qua werk als prive. Het is een mooie omschakeling geweest van uit het ouderlijk huis naar het op eigen benen staan (met vallen en opstaan). Ik heb daarbij heel veel steun en hulp van de familie Wolters gehad!”
Op een gegeven moment wilde Leo op zichzelf gaan wonen. Oldijk 3 stond te koop en in 1978 besloot hij het huis te kopen.
Hij diende op 27 juni 1978 een aanvraag bouwvergunning in voor een flinke verbouwing, die op ruim 16.000 gulden werd begroot (isoleren, wc en douche, bedrading, water- en gasleiding, keuken en slaapkamer).
Architect was Fred van der Meer uit Feerwerd, die ook de tekeningen voor de verbouwing van het dorpshuis in Feerwerd heeft gemaakt. De verbouwing werd met behulp van vrienden en vooral van Pieter Wolters uitgevoerd. Ook werd de keuken 2 meter naar achteren uitgebouwd.




Nieuwsblad van het Noorden 23 juni 1979



De verbouwing van de keuken in volle gang (coll. fam. De Vos)

De verbouwing van de keuken in volle gang (coll. fam. De Vos)


de bouwmaterialen voor de uitbouw aan de achterkant (keuken) liggen klaar (coll. fam. de Vos)


Leo met de wilde haren van de Seventies in zijn eigen stekkie (coll. fam. de Vos)

Ook de voorkant van het huis werd aangepakt, de gevelbekleding, die de vorige eigenaar had aangebracht, werd verwijderd, waardoor de ronde raampjes weer zichtbaar werden. Ook werd in de huiskamer een vaste trap naar zolder gemaakt, die daarvoor alleen bereikbaar was door middel van een ladder.


de ronde raampjes aan de voorkant weer zichtbaar (coll. fam. de Vos)


de vaste trap naar zolder, ingewijd door de poezen (coll. fam. de Vos)

Op de voorgevel prijkt onder de ronde raampjes op de linker foto hierboven de naam “La Renardiere”, een Franse weergave voor “Het Vossenhol”.
Daarna is Leo in mei 1979 op Oldijk 3 gaan wonen, ging op dansles en kwam zo in 1980 Marga tegen, die dierenartsassistente in Winsum was. Al snel woonde Marga ook op Oldijk 3 (20 januari 1981).
En dan een “jeugdzonde”, die Leo opbiechtte: tijdens de verkering met Marga was Leo een keer vergeten haar op te halen om te gaan stappen, ze heeft uren op de waterput achter het huis op Leo zitten wachten (“ze is nog boos”, aldus Leo).


De nieuwe achterkant Oldijk 3 met rechts de waterput (coll. fam. de Vos)

In 1981 vertrok Leo voor een half jaar naar Canada en liet Marga achter, die op zijn huis en hond paste.
Hij werkte daar drie maanden in de olie en heeft daarna nog drie maanden in Amerika rond gereden, waarbij ook een bezoekje werd afgelegd aan Gerrit Griffioen.
Daar mocht hij drie weken lang achthonderd koeien melken, omdat een Mexicaanse arbeider niet van verlof was teruggekeerd. Leo heeft erg veel gezien op zijn rondrit door Amerika.
Terug in Nederland was Leo onder andere dakdekker, keukenbouwer en krantenbezorger en kwam hij bij toeval in aanraking met melkschapen. Zijn zwager wilde voor de hobby Friese melkschapen gaan houden. In Zuidlaren waren deze schapen te koop. Omdat het in de buurt was, is Leo voor zijn zwager gaan kijken. Zo is de interesse voor schapen ontstaan.

Op mijn vraag wat Leo en Marga zich herinneren van hun woonperiode op de Oldijk antwoordde Leo: “we hebben er de mooiste tijd van ons leven beleefd, deur was altijd open, het was altijd een verrassing wie je aantrof als je thuis kwam. Huisregels waren: als je bier uit de koelkast haalt, moet je er weer nieuwe inzetten en als wij al op bed lagen: licht uit en deur achter je dicht trekken”.
Zo was er een keer op een zondagnacht (een uur of 4) veel lawaai buiten, het bleek dat Leo zijn broer met kameraden vanuit Amsterdam nog even een afzakkertje kwam halen!

In 1983 kochten Leo en Marga een boerderijtje in Peize en zodoende werd Oldijk 3 in de verkoop gedaan (zie verder volgende episode).


Nieuwsblad van het Noorden 24 juni 1983 (Delpher)

In augustus van hetzelfde jaar verhuisden ze naar hun nieuwe woonstek. Ze trouwden op 4 september 1985 en kregen in Peize twee dochters, Joska (1987) en Narda (1990).
In Peize werden Leo en Marga melkschapenhouders ( Maatschap L.A. de Vos en M. Westra Peize) en bouwden er een succesvol bedrijf op. Voor met name het op een hoger plan brengen van de melkschapenhouderij kreeg hij een Koninklijke onderscheidingKoninklijke onderscheiding, “Ridder in de Orde van Oranje-Nassau”.
Leo was niet bang voor concurrentie en diende regelmatig beginnende schapenhouders van advies. Als een schapenhouder problemen had stapte Leo in de auto en ging er heen om te helpen.
Leo en Marga hebben eerst nog zelf kaas gemaakt, die aan consumenten werd verkocht. Nu levert hij de helft van de melk aan een schapenhouder die er kaas van maakt, de andere helft gaat naar de kaasgroothandel. Ze wonen en (schapen-)boeren nog steeds met heel veel plezier op hun prachtige plekje in Peize!


Leo en Marga anno 2022 te Peize (coll. Fam. De Vos)

Volgende periode