22 juli 1996 – juli 2015 Mark Struijk en Lineke de Haan
Mark Struijk en Lineke de Haan, kochten Oldijk 5 van Johannes van Nuland op 22 juli 1996.
Lineke is in in 1952 in Zuidbroek, in de Oude Fransche School aan de Heiligelaan, geboren als dochter van timmerman Jacob Bronno de Haan en Hillechien Faber. Lineke heeft haar vader niet gekend, omdat haar ouders, toen zij ongeveer 1,5 jaar oud was, waren gescheiden.
Lineke en haar broer Reinder Jan (overleden in 2012), hebben nog wel geprobeerd om hun vader op te sporen, maar hebben hem niet meer kunnen zien of spreken.
In 1961 is de familie naar Peize verhuisd toen Lineke’s moeder contact kreeg met een slager aldaar. Daar heeft Lineke gewoond tot haar 22ste jaar, waarna ze samen met een vriendin in Nietap ging wonen. Daarna heeft Lineke nog een tijdje in de stad Groningen gewoond met een vriend, waarmee ze samen daarna een boerderij huurde in Een-West.
Op een gegeven moment wilde de eigenaresse weer zelf in de boerderij wonen en moest ze noodgedwongen naar Lauwersoog verhuizen, op Robbenoort.
Lineke ging in die tijd werken bij de Thuiszorg in Groningen en woonde toen al in een huisje in Houwerzijl, maar het wonen daar beviel niet waarna ze een prachtig huisje in Stitswerd heeft gekocht. Ze zou daar waarschijnlijk nu nog wonen, ware het niet dat ze daar Mark leerde kennen….
Mark is geboren in 1961 in Gouda, zijn vader was adjunct-directeur van het Humanisctisch Verbond en zijn moeder was Annet Bouw, oorspronkelijk uit Sliedrecht afkomstig. Ze verhuisden rond 1975 voor de rust naar Diepenheim (tussen Hengelo en Lochem).
Daar rondde Mark zijn LTS opleiding af en ging aan de slag bij een klein aannemersbedrijf in de buurt.
Naderhand zijn enkele familieleden van Mark terug naar Gouda gegaan, Mark ging ook terug en betrok daar een kleine woning boven de winkel van zijn zus en broer. Terug in Gouda is Mark gaan werken bij een aannemer en is daar uiteindelijk een eigen bedrijfje is gestart.
Na een paar jaar trok toch wel weer de rust en is Mark begin tachtiger jaren naar de stad Groningen verhuisd. Vervolgens ging hij wonen in de buurt van Ten Boer. Hij werkte intussen via de banenpool bij de Borg Verhildersum in Leens.
Doordat hij nu een vaste baan had kon hij uiteinelijk een huisje kopen en dat deed hij in Stitswerd, zo rond 1993.
Mark zijn broer woonde al in Ezinge en hij tipte hen, nadat hij dit bij de kapper in Ezinge had gehoord, dat de boerderij Oldijk 5 in Ezinge te koop was. Meteen zijn ze gaan kijken en s’avonds de makelaar in Woerden gebeld om een bezichtiging te regelen. Vrij snel besloten ze om de boerderij te kopen en ook meteen de huisjes in Stitwerd te koop te zetten. Ondanks het feit dat de boerderij slecht onderhouden was en er een groot gat in het rietdak van de schuur zat aan de westkant.
Als eerste is de huiskamer aangepakt, balken weer in het zicht en het oude behang eraf. Daaronder zat bitumenpapier en erg oude kranten uit de vorige eeuw. Dit was geplakt op tengelwand met jute bespannen. Ze kwamen veel houtworm in de boerderij tegen!
Maar door de afwezigheid van de koeien verdween geleidelijk het vocht uit het pand en is de houtwom wat afgenomen. Op het erf zijn door een grote kraan vele betonplaten verwijderd om een paardenbak te realiseren voor de komst van een paard.
het verwijderen van de betonplaten (coll. Mark en Lineke)
Daarna kon Mali komen, hun paard. De naam is een samenvoeging van hun eigen namen Mark en Lineke.
Mali ontsnapte een keer, samen met een ander paard dat tijdelijk bij Mark en Lineke stond. Dit paard was nogal uitbrekerig; ze zijn toen over de Oldijk richting de boerderij van Martinus en Klara Ritzema, hun naaste buren gelopen (Oldijk 5a), daar eerst de wei met de koeien ingegaan en toen in een stuk land naast het huis van Martinus en Klara .
Daar hebben Mark en Lineke ze na een telefoontje van Martinus weer opgehaald. Alleen deed Mali nooit pogingen om te ontsnappen, het was een rustig paard.
Mali, het paard van Mark en Lineke
De vroegere moestuin is uitgegraven voor een verdiepte tuin met vijver, deze grond lag wat lager dan de rest. Het was uiteindelijk een kleine laag aarde op vette klei, die geen water doorliet.
de uitgegraven vijver in winterse tijden ... (coll. Mark en Lineke)
... en in weelderige tijden (coll. Mark en Lineke)
Het rietdak was behoorlijk ondicht en lekte behoorlijk. Mark heeft de eerste jaren geprobeerd om de gaten met nieuw riet te dichten. Uiteindelijk kozen ze er voor om het reparatiewerk door een aantal rietdekkers te laten doen. De oostkant werd op dat moment verder niet aangepakt.
Een rietdekker aan het werk (coll. Mark en Lineke)
Maar dat hield ook geen stand en begon het dak na een jaar, anderhalf jaar al weer te lekken, het was feitelijk zonde van de investering geweest. Het zag er heel mooi uit, maar bleek niet effectief te zijn. Omdat Mark het griezelig vond om het hele dak leeg te halen (wat kom je dan allemaal tegen) werd besloten om over het riet golfplaten aan te brengen en dat was een beste klus.
het aanbrengen van de platen op grote hoogte in volle gang (coll. Mark en Lineke)
Mark heeft dat met hulp van anderen zelf uitgevoerd. Het was wel jammer, dat daardoor de grote populatie zwaluwen naar elders vertrok, want er zaten natuurlijk veel insecten in het riet.
Oldijk 5 rond de milleniumwisseling (coll. Mark en Lineke)
De buitenmuur van het stalgedeelte helde steeds verder over. Toen de muur bijna 60cm uit het lood was geraakt vertrouwden ze het niet langer en besloten de muur af te breken en weer opnieuw op te bouwen.
de overhellende muur (coll. Mark en Lineke)
De muur werd voorzien van een extra fundering en afgebikte steen voor afgebikte steen werd in kruisverband met spouw weer opnieuw opgemetseld. Dit werk heeft wel een paar jaar geduurd.
het slopen in aanvang en bijna klaar (coll Mark en Lineke)
de opbouw van de muur met nieuwe deuren en schoongebikte oude stenen (coll. Mark en Lineke)
Rond 2004 begon Mark, na 13 jaar als behoudsmedewerker bij de Borg Verhildersum te hebben gewerkt, weer als zelfstandige met het “Renovatie- en onderhoudsbedrijf Stuijk”.
In 2011 kochten Lineke en Mark een bungalow in Breitungen Südharz (een houten blokhut). Ze waren wel zes jaar eerder een keer in de Harz geweest maar waren niet bewust op zoek naar het kopen van een bungelow daar. Wel keek Lineke regelmatig op Funda naar een huisje in het buitenland.
www.oozo.nl feb 2014
Na een bezoekje aan Breitungen kwamen Lineke en Mark thuis en zagen dat hun losstaande garage in een flinke voorjaarstorm in 2015 vrijwel volledig was verwoest. Ook een prachtige oude appelboom was kapot gewaaid. Eigenlijk vonden ze de appelboom erger dan de garage.
Lineke begon steeds meer moeite te krijgen met de thuiszorg-organisatie. Niet het werken met ouderen, dat vond ze nog altijd leuk, maar de hele organisatie daaromheen stond haar tegen.
Ook Mark had het wel een beetje gehad met het schilderen en klussen en na lang beraad besloten ze om hun boerderij te koop te zetten. Intussen hadden ze ook al heel wat panden in Duitsland bekeken.
Op de verkoopplaatsing kwamen heel veel kijkers af. Dat duurde een paar jaar tot in 2015 de telefoon ging, iemand uit Amsterdam, die de boerderij wilde kopen.
www.trovit 14 februari 2014
Tijdens de onderhandelingen met de nieuwe koper is op een maandag met een storm een groot gat geslagen in de oostkant van het rietdak van de schuur. Het dak was een dusdanige chaos dat ze dachten dat nu de koop niet door zou gaan, maar de koper wilde het perse hebben. De koper vond het niet zo’n probleem, de materialen voor de oostkant van het dak waren al aanwezig en Mark heeft het dak nog dichtgelegd met riet. Dus de koop ging toch gewoon door en de koper wilde er zo snel mogelijk in trekken.
In dezelfde periode kwam hun huidige pand in Bad Lauterberg te koop. Ze waren direct geïnteresseerd en gingen het met de makelaar bekijken. Ze verkochten Oldijk 5 al terwijl de koop van het pension in Bad Lauterberg nog niet helemaal zeker was. Ze hadden immers hun bungalowtje nog……
Maar het pension kwam in hun handen en ze planden een weekend om “over te gaan”. Hun geliefde paard Mali kon helaas niet mee naar Duitsland. Lineke vond een goed paardenpension in Oldekerk, daar stond ze met andere bejaarde paarden. Heel fijn heeft ze het daar gehad, haar laatste jaren, ze is ongeveer 25 jaar oud geworden en een paar maanden geleden overleden.
Op een bloedhete zaterdag begonnen ze met vrienden en familie aan het leeg- en schoonmaken van de boerderij en wilden de volgende dag richting Duitsland vertrekken. Ze mochten van koper zo lang een aantal spullen in de achterste schuur opslaan en die later ophalen.
Maar om zes uur s’ avonds was iedereen vertrokken en de klus nog lang niet geklaard. Toen besloten Lineke en Mark om de hele nacht maar door te werken om het af te krijgen.
Toen ze uiteindelijk de volgende morgen om acht uur klaar waren en wilden vertrekken bleek hun dove poes te ontbreken en nergens te vinden. Achterlaten was geen optie, de poes moest worden gevonden! Pas uren later vonden ze poes, heerlijk slapend achterin op de zolder in de schuur. Uitgeput begonnen ze aan hun lange reis naar hun bungalowtje in Breitungen…
Lineke mist de boerderij nog steeds, de boerderij zelf, het plekje, de tuin, gezellig zitten bij de houtkachel in de keuken, het genoeglijke.
de knusse huiskamer van Mark en Lineke (coll. Mark en Lineke)
In het voorjaar van 2016 ging hun liefelijke pension Pangea officieel open.
Pangea (pangaea) is het supercontinent dat bestond tijdens het einde van het Perm en het Trias, 250 tot 210 miljoen jaar geleden, waaruit alle huidige continenten ontstaan zijn.
Het is een prachtig gebouw, heel sfeervol en huiselijk ingericht en bevat in totaal 16 kamers, die niet allemaal worden verhuurd. Het pension ligt op een prachtige plek tegen een bergwand en kijkt uit over een dal, waarin het sfeervolle stadje Bad Lauterberg is gelegen. De omgeving is zeer de moeite waard!
Lineke en Mark voor de ingang van hun pension (2019)
Het pension van Lineke en Mark
Noot schrijver: Voor dit interview heb ik tot nu toe het verst moeten reizen…..